1.       کيست مانند معلّم هوشيار

2.     کيست مانند معلّم نامدار

3.     کيست مانند معلّم در حضور

4.     کيست مانند معلّم غرق نور

5.     کيست او دوستی قوی در اشتياق

6.     کيست او در آسمان عشق طاق

7.     کيست او خلاق فکر و اعتلا

8.     کيست او سرچشمه مهر و وفا

9.     کيست او شمعی فروزان پر فروغ

10.   کيست او دور از کينه و مکر و دروغ

11.   ای معلم شاد زی شادی ز توست

12.  اين همه عِمران و آبادی ز توست

13. ما ز تو داريم هرگونه سرشت

14.  ای معلم بودنت باغ بهشت

 (3مرتبه بگوئيد) معلّـم معلّـم معلّـم

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

تو هم مانند موسی(ع) با فرعون عصرت به ستيز برخيز، مطالعه بايد بکنيم ببينيم که ما تکليفمان چيست قرآن به ما چه گفته، بايد چه بکنيم، هی ما قرآن را خوانده ايم که فرعون کذا و کذا، موسی کذا و کذا، تدبر نکرديم که خوب آن چيزی که گفته برای چه گفته، برای اينکه تو هم مثل موسی باشی نسبت به فرعون عصرت، تو هم عصايت را بردار مخالفت کن(با ضد ولايت فقيه)

دلت را خـانه ما کن،  مصفـا کــردنـش با من

بیـا درد دل افشــا کن، مُـداوا کردنش با من

بیافشان قطره اشکی، که هستم من خریدارش

بیاور قطـره ای اخـلاص، دریـا کـردنش با من

اگر گُم کرده ای ایـدل،  کلیـد استجـابـت را

بیا یک لحظه با ما بـاش، پیـدا کـردنش با من

اگر درها برویت بسته شد، دل بد مَـکن باز آی

در این خانه دقّ البـاب کـن، وا کـردنش با من

به ما گـو حاجـت خود را، اجابت می کنم آنی

طلب  کن آنچه را خـواهی، مُهیّا کردنش با من

بیا قبل از وقوع مرگ، روشن کـن حسـابت را

بیاور  نیک و بد را، جمع و منها کردنـش با من

هيچ می دانيد که شيطان چگونه به مناظرات با ملائکه به گفتگو پرداخت.

(س15 حِجر، آيه 32 قَالَ يا اِبلِيسُ مَا لَـکَ اَ لَّا تَکُونَ مَعَ السّاجِدِينَ )

 (منـاظـرات)

ابليس پس از آنکه به حضرت آدم سجده نکرد با فرشتگان به مناظره پرداخت و گفت:

من تسليم اين معنا هستم که حضرت باری تعالی: خدای من، خدای خلق، عالِم و قادر و... حکيم است. ولی در عين حال اين سوالهائی که ذيلاً گفته می شود متوجه حکمت خدا می گردد. فرشتگان  گفتند:

کدام سوال ها؟! گفت :

سوال1

خدا  قبل از من می دانست که چه اعمالی از من سر می زند پس چرا مرا آفريد و در آفرينش من چه حکمتی بود؟ (در صورتيکه دانستن خدا باعث معصيت ابليس نبود، زيرا می توانست کـه معصيت نکند)

سوال2

 اکنون که مرا طبق مشيت خود آفريد پس چرا مرا به شناختن و طاعت خودش مکلف نمود، چه حکمتی در اين تکليف بود، در صورتيکه خدا از طاعت من مُنتَفِع واز عدم آن مُتضرّر نمی شود (يکی از حکمتهای آن اين است که اگر ابليس هم خدا را نظير فرشتگان اطاعت می کرد مثل فرشتگان می بود.)

سوال3

اکنـون که خدا مرا خلق کرد و مکلّف کرد، و من بوسيله معرفت و طاعت به تکليف خدا مستلـزم و مطيع شدم پس چرا مرا به اطاعت و سجده برای حضرت آدم موظف کرد، چه حکمتی در اين تکليف بود؟! به خصوص اينکه اين تکليف باعث از دياد شناسائی و طاعت من نسبت به خدا نخواهد شد.

سوال4

اينک که خدا مطلقاً مرا مکلف و بخصوص راجع به سجده آدم موظف کرد و من به آدم سجده نکردم پس چرا مرا لعنت و از بهشت اخراج نمود، چه حکمتی در اين عمل بود در صورتيکه من غير از اينکه گفتم: به حضرت آدم سجده نمی کنم مرتکب کار زشتی نشده ام؟! (چه کار زشتی از اين بدتر که تو امر خدای بزرگ را اجرا نکردی؟!)

سوال5

 اکنـون که خـدا مرا آفـريد و مرا به طور مطلق و مخصوص مکلف کرد و من اطاعت ننمودم و مرا لعنت و طرد نمود پس چرا مرا برای دومين بار در بهشت راه داد تا حضرت آدم را بوسيله وسوسه خويشتن فريب دهم و آدم از آن درخت ممنوع بخورد، و او را با من از بهشت اخراج نمايد، چه حکمتی در اين رفتار بود در صورتيکه اگر خدا مرا از دخول در بهشت جلوگيری می نمود آدم از وسوسه من راحت و برای هميشه در بهشت می بود (خدا تو را به اين منظور در بهشت جای نداد  که حضرت آدم را فريب دهی، بلکه ذات تو فريب دهنده است، لذا  اگر در بهشت هم نمی بودی باز هم وسوسه می کردی، چنانکه هم اکنون هم می کنی.)

سوال6                                      

با تمام اين مطالبی که گفته شد و ، ... پس چرا خدا مرا بنحوی بر بنی آدم مسلّط کرد که من آنان را بنگرم و ايشان مرا رؤيت نکنند، وسوسه من برآنان مؤثر باشد، ولی قدرت و قوه و استطاعت ايشان در وجود من تأثيری نداشته باشد. چه حکمتی در اين عمل می باشد، در صورتی که اگر آنان را بدون اينکه من بين ايشـان و فطرتشـان حائـل شوم     می آفريد و آنان در حال زندگی می کردند که پاک و گوش به فرمان و مطيع خدا بودند برای ايشان سزاوارتر و با حکمت مناسب تر می بود؟!  (سبب اينکه خدا تو را بر بنی آدم مسلط نمود اولاً چنانکه قبل از اين گفته شد آزمايش آنان و ثانياً پاداش عبادتی بود که خودت مطالبه نمودی)

سوال 7

بر فرض اينکه من تسليم اين مطالب گردم و ... پس چرا هنگامی که من مهلت خواستم به من مهلت داد و .. چه حکمتی در اين کردار بود، در صورتی که اگر مرا فوراً هلاک می کرد حضرت آدم و خلق از دست من راحت می شدند و کوچکترين شرّی در عالَم باقی نمی ماند، آيا نه چنين است که اگر بقاء نظام عالَم بر خير باشد بهتر از آن است که با شرّ ممزوج باشد! ، و ... (آری بهتر می بود ولی تو يک چنين تقاضائی را در ازاء عبادتی که کرده بودی نمودی و خدا طبق عدالت خود اين پاداش را به تو داد ، معقول نبود که خدا وعده و سخن خود را پس بگيرد).

جواب

خدای عليم به فرشتگان وحی کرد: در جواب ابليس بگوئيد: تو در اولين سخنی که گفتی: تسليم اين معنا هستی که من خدای تو و خدای خلق می باشم صادق و مخلص نيستی زيرا اگر راست می گفتی (و معتقد می بودی) که من خدای تو و خدای جهانيان می باشم به وسيله اين چون و چراها به من تحکّم نمی کردی و...

تفسير آسان ج5 ص168  

 اولين کسی که قياس کرد ابليس بود:

(1) معنای قياس اين است که انسان چيزی را به چيزی ديگری به وسيله يکی از وجه مشترکهائی که بين آنها باشد قياس کند مثلاً کسی که در ايران باشـد

بگويد چون فعلاً روز است پس در آمريکا هم روز می باشـد در صـورتی که اين طـور نيست بلکـه برعکس است ، زيرا روز اينجا نقطه مقابل شب آنجا

می باشد امام جعفر صادق (ع) به ابو حنيفه فرمود تو که احکام خدا را به وسيله قياس درک می کنی می توانی سـر خود را به چيزی قياس کنی؟ گفت :

نه  فرمود ای ابوحنيفه برای تو پسنديده نيست که اشياء را به يکديگر قياس کنی آيا علت شوری آب چشم، تلخی آب گوش، خنکی آب بينی، و گوارايی

آب دهان را می دانی؟ گفت: نه، امام: آيا آن کلمه ای که اول آن کفر و آخر آن ايمـان است می دانی ،

ابوحنيفه : نه  ( کلمه لااله الا الله است)

امام صادق(ع) : خدای توانا دو چشم انسان را از دو قطعه پيه آفريد و آب شوری را در آن قرار داد اگر اين آب شـور نمی بود پيه چشم ها آب می شـدند

هيچ خاشاکی در چشم داخل نمی شود مگر اينکه آن آب شور آن را نابود می کند و يا اينکه آن را از چشم بيرون می اندازد خدای جهان آب تلـخ را در

دو گوش بدين لحاظ قرار داد تا برای مغز سر انسان نظير پرده ای باشد زيرا هيچ جُنبنده ای نيست که داخل گوش شود مگر اينکه فوراً خارج می گردد و

اگر غير از اين بود آن جُنبنده خود را به مغز سر انسان می رسانيد و آن را فاسد می کرد.

(برای تکميل موضوع به خود تفسير رجوع کنيد  و ضمناً به 110 حکايت ج1 ص177 موضوع بهلول اشکالات ابوحنيفه را به يک کلوخ جواب داد) (کار خدا چيست ج6 ، 110 حکايت ص64 را بخوانيد)

صعصعه گفت زمان خروج دجال را برای ما شرح بده:      (فيض خطبه231و دو مرتبه در 92)

1.     در آن زمان مردم نماز را ضايع

2.     به امانت خيانت

3.     دروغ را حلال می دانند

4.     ربا می خورند

5.     رشوه می گيرند

6.     ساختمانهای عالی بنا می کنند

7.     دين خود را به دنيا می فروشند

8.     سفيهان (بی عقلان) را به کار می گمارند

9.     با زنها مشورت می کنند

10.از خويشان خود جدا می شوند

11.از هوای نفس پيروی می کنند

12.خونريزی را سبک می شمارند

13.حلم

14.بردباری

15.ناتوانی

16.ظلم  و ستم را فخر می دانند

17.حکام آنها

18.فاجر

19.وزيران  ستمگر

20.سرپرستان خیانت کار

21.علمای آنها فاسق می باشند

22.در بین آنها

23.شهادت دروغ

24.فجور

25.فحشا

26.تهمت

27.   گناه

28.طغيان

29.علنی خواهد بود

30.قرآنها زينت می شوند

31.مساجد زيبا

32.طلا کاری

33.مَنارها بلند

34.اشرار

35.فساق را

36. گرامی می دارند

37.صفوف نماز جماعت آنها

38.پيوسته است

39.ولی دلهای آنها از يکديگر جداست

40.پيمانها شکسته و وعده خدا نزديک می گردد

41.زنها به سبب حرص به دنيا

42.همانند مردها به کار و تجارت مشغول می شوند

43.صدای فساق بلند می گردد

44.مردم سخن آنها را می پذيرند

45.رئيس هر جمعيتی بدترين آنها خواهد بود

46.مردم از شرّ فساق حذر می کنند

47.   دروغ را تصديق

48.خائن را امين می شمارند

49.زنها آواز خوان و آلات موسيقی را مجاز می دانند

50.زنها شبيه به مردان

51.مردان شبيه به زنها می شوند

52.شهادت به ناحق داده می شود

53.دانش و فقه برای دين و خدا نخواهد بود

54.لباس ميش را می پوشند

55.باطن آنها درندگی است

56.قلب های آنها مردار متعفن

57.پس در آن وقت فرج نزديک خواهد بود

58.و بايد نصرت مهدی(عج) آماده شوند

59.بهترين جاها برای زندگی

60.در آن وقت بيت المقدس می باشد

61. مردم آرزو می کنند که اهل آنجا باشند

62. اصبغ بن نباته برخواست گفت :

63. يا امير المومنين دجال کيست؟

64.فرمود نام او صائد بن الصيد است

65.شقی و بدبخت کسی است که

66.او را تصديق کند

67.سعادتمند کسی است که او را تکذيب کند

68.از شهری به نام اصفهان قيام می کند

69.چشم راست ندارد

70.چشم ديگر او خونين

71.و در پيشانی اوست

72.که مانند ستاره می در خشد

73.بين دو چشم او

74.کلمه کافر نقش بسته است

75.به طوری که هرکسی

76. می تواند آن را بخواند

77.او بر روی دريا سير می کند

78.و در آنها فرو می رود

79.و خورشيد با او حرکت می کند

80.مقابل او کوهی از دود است

81.پشت سر او کوه سفيدی است

82.که مردم گمان می کنند

83.طعام و غذا است

84.در آن وقت قحطی شديدی واقع می شود

85.دجال بر الاغ سفيدی سوار است

86.که يک گام او 2000 متر است

87.زمين برای او در هم پيچيده می شود

88.به هر چشمه و آبی که می رسد

89.آن آب تا قيامت خشک می گردد

90.با صدای بلند فرياد می کند

91.به طوريکه به گوش

92.جن و انس و شياطين می رسد

93.و می گويد دوستان من

94.به سوی من بشتابيد

95.من آن خدائی هستم

96.که همه چيز را آفريد و

97.مستقيم قرار داد

98.و اندازه گيری نمود

99.و هدايت کرد

100. من پروردگار بزرگ شمايم

101. علی (ع) فرمود: دجال دشمن خداست

102. و دروغ می گويد

103. هرگز او خدا نيست

104. فقط يک چشم دارد غذا می خورد

105. در بازارها راه می رود

106. در حاليکه پروردگار شما چنين نيست

107. نه يک چشم دارد

108. نه غذا می خورد

109. نه راه می رود

110. نه فنا و نابودی دارد

111. از اين صفات منزه و دور است

112. آگاه باشيد که پيروان دجال

113. اولاد زنا و قومی از عجم هستند

114. خداوند او را در شام به دست کسی که

115. حضرت عيسی پشت سر او نماز خواهد خواند

116.  قبل از ظهر روز جمعه او را خواهد کشت.

مدرک: با کوتاه کردن بعضی از جملات از ص404 دوله المهدی

نـور  خـدا  اينجـاستـی

موسی در اين جا کفش دار

جـارو کشش عيسـاستی

قـدری بيـا انديشـه کـن

دل صاف، همچون شيشه کن

اينجـا ادب را پيشـه کـن

چـون رتبـه ای والاستـی

اينجـا حريـم  کبـرياست

اينجا بهشتی با  صفـاست

دانی چرا خاکش شفـاست

چـون مـادرش زهـراستی

اينجـا  گـره وا  می شـود

روحـت مصـفا  می شـود

دردت   مـداوا   می شـود

آری  طبيب   اينجـاستـی

خـاک   درش  داروستـی

خوشبوستی ، خوشبوستی

او    ضـامـن   آهـوستـی

به به عجـب   مـولاستـی

بشنو  اگـر  صاحـب دلـی

در هــر شب جمعـه بلـی

آيد حسيـن بن علـی (ع)

مهمـان ايـن مـولاستـی

اينجـا  حبيب  (شکوهی)

دربـان ايـن مـولاستـی

ابتدا گذرنامه زیر را تکمیل نمایید:                         

1) نام:  انسان                                                 

2) نام خانوادگی:   آدمی زاد                                          

3) نام پدر:  آدم                                                                   

4) نام مادر:  حوا                                                    

5) لقب:  اشرف مخلوقات

6) نژاد:  خاکی

7) صادره از:  دنیا  

8) ساکن:  کهکشان راه شیری ، منظومه شمسی ، زمین  

9) مقصد:  برزخ

10) ساعت حرکت و پرواز:  هر وقت که خدا صلاح بداند

11) مکان:  بهشت، اگر نشد جهنم

12) وسایل مورد نیاز:

13) دومتر پارچه سفید

14) عمل نیک

15) انجام واجبات و ترک محرمات

16) امر به معروف و نهی از منکر

17) دعای والدین ومومنین

18) نماز اول وقت

19) ولایت ائمه اطهار

20) اعمال صالح ، تقوا و ایمان

21) توجه: این سفر برای همه است پس از قبل آماده باشید.

22) خواهشمند است جهت رفاه خود، خمس و زکات خود را قبل از پرواز پرداخت نمائید.

23) از آوردن ثروت ، مقام ، منزل و ماشین حتی داخل فرودگاه جداً خودداری نمائید.

24)حتماً قبل از حرکت به بستگان خود توضیح دهید از آوردن دسته گلهای سنگین ، سنگ قبر گران و تجملاتی و نیز مراسم های پر خرج و غیره خودداری نمایند.

25) جهت یادگاری قبل از پرواز اموال خود را بین فرزندان و امور فقرا و مستضعفین مشخص نمائید.

26) از آوردن بار اضافی از قبیل حق الناس، غیبت، تهمت و غیره خودداری نمائید.

27)  ((برای کسب اطلاعات بیشتر به قرآن و سنت پیامبر (ص) مراجعه نمایید.)) سوره 2 (بقره)آیه 156

28)  تماس و مشاوره به صورت شبانه روزی ، رایگان ، مستقیم و بدون وقت قبلی می باشد.

29)  در صورتیکه قبل از پرواز با مشکلی برخوردید با شمارههای زیر تماس حاصل فرمائید:

30) 186سوره بقره ، 3 سوره نساء ، 129 سوره توبه ، 55 سوره اعراف ، 2و3 سوره الطلاق  

31)  ((امیدواریم سفر آسوده ای در پیش داشته باشید .))

32)  سرپرست کاروان حضرت عزرائیل

33) اگر می توانی مثل امام خمینی سفر کن : با دلی آرام و قلبی مطمئن وروحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و به سوی جایگاه ابدی سفر می کنم وبه دعای خیر شما احتیاج مبرم دارم . التماس دعا

چيست دانـی وظيفــه مـادر

جـان فشـانی، بـرای فرزندان

مـادران، در زمـانـه می باشند

اوليــن رهـنـمــای فرزندان

دست مــادر بود، که می سازد

پايـه ی ارتـقــای فــرزندان

مـادر خوب، هيچ غافل نيست

زانچـه باشـد، سـزای فرزندان

نيست در قلب پـاک مــادرها

غيــر مهـر و، وفـای فرزندان

مادر است آن کسی که می سوزد

همچو شمعی به پای فـرزندان

ور شـود مــادری اسير هوس

غافـل از ماجــرای فـرزندان

اوست مسئول، هرچه پيش آيد

از گنــاه و خطــای فـرزندان

می کنـد مــادرِ وظيفه شناس

1-    اَلدَّينُ هَمٌّ بِالّلَيلِ وَ مَذَلَةٌ بِانَّهارِ      (نهـ 1612)

2-   قرض(بدهکاری) غم شب و ذلت روز است.

3-  قرض دِين و بزرگی را بکاهد.      (نهـ  1613)

4-  قرض دار در قبـر خـويش در غُـل است و چيزی جز پرداخت بدهکاری وی، غُل (زنجير) او را باز نمی کند.         (نهـ  1829)                      

5- عَلَی اليَدِ ما اَخَذَت حَتّی تُوَدِّيَهُ.   (نهــ 1950)

1.       کيست مانند معلّم هوشيار

2.     کيست مانند معلّم نامدار

3.     کيست مانند معلّم در حضور

4.     کيست مانند معلّم غرق نور

5.     کيست او دوستی قوی در اشتياق

6.     کيست او در آسمان عشق طاق

7.     کيست او خلاق فکر و اعتلا

8.     کيست او سرچشمه مهر و وفا

9.     کيست او شمعی فروزان پر فروغ

10.   کيست او دور از کينه و مکر و دروغ

11.   ای معلم شاد زی شادی ز توست

12.  اين همه عِمران و آبادی ز توست

13. ما ز تو داريم هرگونه سرشت

14.  ای معلم بودنت باغ بهشت

 (3مرتبه بگوئيد) معلّـم معلّـم معلّـم

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

تو هم مانند موسی(ع) با فرعون عصرت به ستيز برخيز، مطالعه بايد بکنيم ببينيم که ما تکليفمان چيست قرآن به ما چه گفته، بايد چه بکنيم، هی ما قرآن را خوانده ايم که فرعون کذا و کذا، موسی کذا و کذا، تدبر نکرديم که خوب آن چيزی که گفته برای چه گفته، برای اينکه تو هم مثل موسی باشی نسبت به فرعون عصرت، تو هم عصايت را بردار مخالفت کن(با ضد ولايت فقيه)

دلت را خـانه ما کن،  مصفـا کــردنـش با من

بیـا درد دل افشــا کن، مُـداوا کردنش با من

بیافشان قطره اشکی، که هستم من خریدارش

بیاور قطـره ای اخـلاص، دریـا کـردنش با من

اگر گُم کرده ای ایـدل،  کلیـد استجـابـت را

بیا یک لحظه با ما بـاش، پیـدا کـردنش با من

اگر درها برویت بسته شد، دل بد مَـکن باز آی

در این خانه دقّ البـاب کـن، وا کـردنش با من

به ما گـو حاجـت خود را، اجابت می کنم آنی

طلب  کن آنچه را خـواهی، مُهیّا کردنش با من

بیا قبل از وقوع مرگ، روشن کـن حسـابت را

بیاور  نیک و بد را، جمع و منها کردنـش با من

هيچ می دانيد که شيطان چگونه به مناظرات با ملائکه به گفتگو پرداخت.

(س15 حِجر، آيه 32 قَالَ يا اِبلِيسُ مَا لَـکَ اَ لَّا تَکُونَ مَعَ السّاجِدِينَ )

 (منـاظـرات)

ابليس پس از آنکه به حضرت آدم سجده نکرد با فرشتگان به مناظره پرداخت و گفت:

من تسليم اين معنا هستم که حضرت باری تعالی: خدای من، خدای خلق، عالِم و قادر و... حکيم است. ولی در عين حال اين سوالهائی که ذيلاً گفته می شود متوجه حکمت خدا می گردد. فرشتگان  گفتند:

کدام سوال ها؟! گفت :

سوال1

خدا  قبل از من می دانست که چه اعمالی از من سر می زند پس چرا مرا آفريد و در آفرينش من چه حکمتی بود؟ (در صورتيکه دانستن خدا باعث معصيت ابليس نبود، زيرا می توانست کـه معصيت نکند)

سوال2

 اکنون که مرا طبق مشيت خود آفريد پس چرا مرا به شناختن و طاعت خودش مکلف نمود، چه حکمتی در اين تکليف بود، در صورتيکه خدا از طاعت من مُنتَفِع واز عدم آن مُتضرّر نمی شود (يکی از حکمتهای آن اين است که اگر ابليس هم خدا را نظير فرشتگان اطاعت می کرد مثل فرشتگان می بود.)

سوال3

اکنـون که خدا مرا خلق کرد و مکلّف کرد، و من بوسيله معرفت و طاعت به تکليف خدا مستلـزم و مطيع شدم پس چرا مرا به اطاعت و سجده برای حضرت آدم موظف کرد، چه حکمتی در اين تکليف بود؟! به خصوص اينکه اين تکليف باعث از دياد شناسائی و طاعت من نسبت به خدا نخواهد شد.

سوال4

اينک که خدا مطلقاً مرا مکلف و بخصوص راجع به سجده آدم موظف کرد و من به آدم سجده نکردم پس چرا مرا لعنت و از بهشت اخراج نمود، چه حکمتی در اين عمل بود در صورتيکه من غير از اينکه گفتم: به حضرت آدم سجده نمی کنم مرتکب کار زشتی نشده ام؟! (چه کار زشتی از اين بدتر که تو امر خدای بزرگ را اجرا نکردی؟!)

سوال5

 اکنـون که خـدا مرا آفـريد و مرا به طور مطلق و مخصوص مکلف کرد و من اطاعت ننمودم و مرا لعنت و طرد نمود پس چرا مرا برای دومين بار در بهشت راه داد تا حضرت آدم را بوسيله وسوسه خويشتن فريب دهم و آدم از آن درخت ممنوع بخورد، و او را با من از بهشت اخراج نمايد، چه حکمتی در اين رفتار بود در صورتيکه اگر خدا مرا از دخول در بهشت جلوگيری می نمود آدم از وسوسه من راحت و برای هميشه در بهشت می بود (خدا تو را به اين منظور در بهشت جای نداد  که حضرت آدم را فريب دهی، بلکه ذات تو فريب دهنده است، لذا  اگر در بهشت هم نمی بودی باز هم وسوسه می کردی، چنانکه هم اکنون هم می کنی.)

سوال6                                      

با تمام اين مطالبی که گفته شد و ، ... پس چرا خدا مرا بنحوی بر بنی آدم مسلّط کرد که من آنان را بنگرم و ايشان مرا رؤيت نکنند، وسوسه من برآنان مؤثر باشد، ولی قدرت و قوه و استطاعت ايشان در وجود من تأثيری نداشته باشد. چه حکمتی در اين عمل می باشد، در صورتی که اگر آنان را بدون اينکه من بين ايشـان و فطرتشـان حائـل شوم     می آفريد و آنان در حال زندگی می کردند که پاک و گوش به فرمان و مطيع خدا بودند برای ايشان سزاوارتر و با حکمت مناسب تر می بود؟!  (سبب اينکه خدا تو را بر بنی آدم مسلط نمود اولاً چنانکه قبل از اين گفته شد آزمايش آنان و ثانياً پاداش عبادتی بود که خودت مطالبه نمودی)

سوال 7

بر فرض اينکه من تسليم اين مطالب گردم و ... پس چرا هنگامی که من مهلت خواستم به من مهلت داد و .. چه حکمتی در اين کردار بود، در صورتی که اگر مرا فوراً هلاک می کرد حضرت آدم و خلق از دست من راحت می شدند و کوچکترين شرّی در عالَم باقی نمی ماند، آيا نه چنين است که اگر بقاء نظام عالَم بر خير باشد بهتر از آن است که با شرّ ممزوج باشد! ، و ... (آری بهتر می بود ولی تو يک چنين تقاضائی را در ازاء عبادتی که کرده بودی نمودی و خدا طبق عدالت خود اين پاداش را به تو داد ، معقول نبود که خدا وعده و سخن خود را پس بگيرد).

جواب

خدای عليم به فرشتگان وحی کرد: در جواب ابليس بگوئيد: تو در اولين سخنی که گفتی: تسليم اين معنا هستی که من خدای تو و خدای خلق می باشم صادق و مخلص نيستی زيرا اگر راست می گفتی (و معتقد می بودی) که من خدای تو و خدای جهانيان می باشم به وسيله اين چون و چراها به من تحکّم نمی کردی و...

تفسير آسان ج5 ص168  

 اولين کسی که قياس کرد ابليس بود:

(1) معنای قياس اين است که انسان چيزی را به چيزی ديگری به وسيله يکی از وجه مشترکهائی که بين آنها باشد قياس کند مثلاً کسی که در ايران باشـد

بگويد چون فعلاً روز است پس در آمريکا هم روز می باشـد در صـورتی که اين طـور نيست بلکـه برعکس است ، زيرا روز اينجا نقطه مقابل شب آنجا

می باشد امام جعفر صادق (ع) به ابو حنيفه فرمود تو که احکام خدا را به وسيله قياس درک می کنی می توانی سـر خود را به چيزی قياس کنی؟ گفت :

نه  فرمود ای ابوحنيفه برای تو پسنديده نيست که اشياء را به يکديگر قياس کنی آيا علت شوری آب چشم، تلخی آب گوش، خنکی آب بينی، و گوارايی

آب دهان را می دانی؟ گفت: نه، امام: آيا آن کلمه ای که اول آن کفر و آخر آن ايمـان است می دانی ،

ابوحنيفه : نه  ( کلمه لااله الا الله است)

امام صادق(ع) : خدای توانا دو چشم انسان را از دو قطعه پيه آفريد و آب شوری را در آن قرار داد اگر اين آب شـور نمی بود پيه چشم ها آب می شـدند

هيچ خاشاکی در چشم داخل نمی شود مگر اينکه آن آب شور آن را نابود می کند و يا اينکه آن را از چشم بيرون می اندازد خدای جهان آب تلـخ را در

دو گوش بدين لحاظ قرار داد تا برای مغز سر انسان نظير پرده ای باشد زيرا هيچ جُنبنده ای نيست که داخل گوش شود مگر اينکه فوراً خارج می گردد و

اگر غير از اين بود آن جُنبنده خود را به مغز سر انسان می رسانيد و آن را فاسد می کرد.

(برای تکميل موضوع به خود تفسير رجوع کنيد  و ضمناً به 110 حکايت ج1 ص177 موضوع بهلول اشکالات ابوحنيفه را به يک کلوخ جواب داد) (کار خدا چيست ج6 ، 110 حکايت ص64 را بخوانيد)

صعصعه گفت زمان خروج دجال را برای ما شرح بده:      (فيض خطبه231و دو مرتبه در 92)

1.     در آن زمان مردم نماز را ضايع

2.     به امانت خيانت

3.     دروغ را حلال می دانند

4.     ربا می خورند

5.     رشوه می گيرند

6.     ساختمانهای عالی بنا می کنند

7.     دين خود را به دنيا می فروشند

8.     سفيهان (بی عقلان) را به کار می گمارند

9.     با زنها مشورت می کنند

10.از خويشان خود جدا می شوند

11.از هوای نفس پيروی می کنند

12.خونريزی را سبک می شمارند

13.حلم

14.بردباری

15.ناتوانی

16.ظلم  و ستم را فخر می دانند

17.حکام آنها

18.فاجر

19.وزيران  ستمگر

20.سرپرستان خیانت کار

21.علمای آنها فاسق می باشند

22.در بین آنها

23.شهادت دروغ

24.فجور

25.فحشا

26.تهمت

27.   گناه

28.طغيان

29.علنی خواهد بود

30.قرآنها زينت می شوند

31.مساجد زيبا

32.طلا کاری

33.مَنارها بلند

34.اشرار

35.فساق را

36. گرامی می دارند

37.صفوف نماز جماعت آنها

38.پيوسته است

39.ولی دلهای آنها از يکديگر جداست

40.پيمانها شکسته و وعده خدا نزديک می گردد

41.زنها به سبب حرص به دنيا

42.همانند مردها به کار و تجارت مشغول می شوند

43.صدای فساق بلند می گردد

44.مردم سخن آنها را می پذيرند

45.رئيس هر جمعيتی بدترين آنها خواهد بود

46.مردم از شرّ فساق حذر می کنند

47.   دروغ را تصديق

48.خائن را امين می شمارند

49.زنها آواز خوان و آلات موسيقی را مجاز می دانند

50.زنها شبيه به مردان

51.مردان شبيه به زنها می شوند

52.شهادت به ناحق داده می شود

53.دانش و فقه برای دين و خدا نخواهد بود

54.لباس ميش را می پوشند

55.باطن آنها درندگی است

56.قلب های آنها مردار متعفن

57.پس در آن وقت فرج نزديک خواهد بود

58.و بايد نصرت مهدی(عج) آماده شوند

59.بهترين جاها برای زندگی

60.در آن وقت بيت المقدس می باشد

61. مردم آرزو می کنند که اهل آنجا باشند

62. اصبغ بن نباته برخواست گفت :

63. يا امير المومنين دجال کيست؟

64.فرمود نام او صائد بن الصيد است

65.شقی و بدبخت کسی است که

66.او را تصديق کند

67.سعادتمند کسی است که او را تکذيب کند

68.از شهری به نام اصفهان قيام می کند

69.چشم راست ندارد

70.چشم ديگر او خونين

71.و در پيشانی اوست

72.که مانند ستاره می در خشد

73.بين دو چشم او

74.کلمه کافر نقش بسته است

75.به طوری که هرکسی

76. می تواند آن را بخواند

77.او بر روی دريا سير می کند

78.و در آنها فرو می رود

79.و خورشيد با او حرکت می کند

80.مقابل او کوهی از دود است

81.پشت سر او کوه سفيدی است

82.که مردم گمان می کنند

83.طعام و غذا است

84.در آن وقت قحطی شديدی واقع می شود

85.دجال بر الاغ سفيدی سوار است

86.که يک گام او 2000 متر است

87.زمين برای او در هم پيچيده می شود

88.به هر چشمه و آبی که می رسد

89.آن آب تا قيامت خشک می گردد

90.با صدای بلند فرياد می کند

91.به طوريکه به گوش

92.جن و انس و شياطين می رسد

93.و می گويد دوستان من

94.به سوی من بشتابيد

95.من آن خدائی هستم

96.که همه چيز را آفريد و

97.مستقيم قرار داد

98.و اندازه گيری نمود

99.و هدايت کرد

100. من پروردگار بزرگ شمايم

101. علی (ع) فرمود: دجال دشمن خداست

102. و دروغ می گويد

103. هرگز او خدا نيست

104. فقط يک چشم دارد غذا می خورد

105. در بازارها راه می رود

106. در حاليکه پروردگار شما چنين نيست

107. نه يک چشم دارد

108. نه غذا می خورد

109. نه راه می رود

110. نه فنا و نابودی دارد

111. از اين صفات منزه و دور است

112. آگاه باشيد که پيروان دجال

113. اولاد زنا و قومی از عجم هستند

114. خداوند او را در شام به دست کسی که

115. حضرت عيسی پشت سر او نماز خواهد خواند

116.  قبل از ظهر روز جمعه او را خواهد کشت.

مدرک: با کوتاه کردن بعضی از جملات از ص404 دوله المهدی

نـور  خـدا  اينجـاستـی

موسی در اين جا کفش دار

جـارو کشش عيسـاستی

قـدری بيـا انديشـه کـن

دل صاف، همچون شيشه کن

اينجـا ادب را پيشـه کـن

چـون رتبـه ای والاستـی

اينجـا حريـم  کبـرياست

اينجا بهشتی با  صفـاست

دانی چرا خاکش شفـاست

چـون مـادرش زهـراستی

اينجـا  گـره وا  می شـود

روحـت مصـفا  می شـود

دردت   مـداوا   می شـود

آری  طبيب   اينجـاستـی

خـاک   درش  داروستـی

خوشبوستی ، خوشبوستی

او    ضـامـن   آهـوستـی

به به عجـب   مـولاستـی

بشنو  اگـر  صاحـب دلـی

در هــر شب جمعـه بلـی

آيد حسيـن بن علـی (ع)

مهمـان ايـن مـولاستـی

اينجـا  حبيب  (شکوهی)

دربـان ايـن مـولاستـی